Wat ben ik blank?

Ja zo voel je je ongeveer na 1 dag Accra.. na een voorspoedige reis (maar 1 uur te laat!) zijn we door de organisatie opgepikt en gedropt bij ons hotel: The Rising Phoenix.. Hoewel het ons (Maikel,Ties,Kioa) gister een nogal primitief hotel leek, blijkt het na een bezoekje aan een deel van Accra zelf toch wel een luxe resort te zijn met zijn uitzicht over de atlantische oceaan (foto's volgen nog!) en elektriciteit! Helaas is er geen stromend water waardoor we het moeten doen met een bak water die demonstratief in het midden van de badkamer (weet niet of je het zo mag noemen) is geplaatst.
Na 4 welverdiende uren nachtrust werden we gewaakt door de zon die hier nogal vroeg wil verschijnen rond 6 uur 's ochtends! Na een heerlijk ontbijtje (mix van fruit, noten en kokosmelk) hebben we een stuk buiten ons hotel verkend: direct buiten ons hotel ligt een soort mini-sloppenwijk waar we al vroeg werden begroet door de Ghanese kinderen. Tijdens onze tocht over de erg drukke, hectische markt kwamen we tot de ontdekking dat we toch wel een toeristische attractie zijn vanwege onze huidskleur, we zijn in 2 uur tijd maar twee andere reizigers tegengekomen die in de buurt kwamen van onze blankheid. Maar Accra doet zijn betekenis een eer aan: een echt mierennest van mensen! Meer volgt!